Rozwiązanie konstrukcyjno – materiałowe budynku

Technologia lekkiego szkieletu drewnianego w budownictwie stosowana jest w krajach skandynawskich i w Ameryce Północnej od dziesięcioleci i zdobywa coraz więcej zwolenników na rynkach europejskich. Charakteryzuje się wysokimi walorami energooszczędnymi w porównaniu z technologiami tradycyjnymi a także znacznie krótszym procesem budowy, co w ogólnym bilansie ma pozytywny wpływ na koszty budowy oraz eksploatacji obiektu a także na ekologię.

Podstawową konstrukcję w tej technologii stanowią lekkie elementy drewniane z drewna C24, suszonego i struganego, o podstawowym przekroju 38×140 mm, które tworzą tzw. szkielet składający się ze słupków ścian, belek stropów i elementów dachu. Usztywnienie konstrukcji szkieletu osiąga się za pomocą zewnętrznego poszycia z płyt MFP. Tak przygotowana konstrukcja podlega dalszemu wykończeniu polegającemu na dociepleniu ścian z wełny mineralnej w przestrzeniach między elementami konstrukcyjnymi, izolacji wiatrowej od zewnątrz oraz wprowadzeniu elementów wykończenia zewnętrznego z dowolnie wybranych materiałów. Od wewnątrz wykończenie ścian wykonuje się z płyt gipsowo-kartonowych lub gipsowo-włóknowych. Pokrycie dachu daje możliwość zastosowania różnych materiałów, od lekkich bitumicznych poprzez blaszane do ceramicznych.

Technologia lekkiego szkieletu drewnianego pod względem estetyki zewnętrznej i wewnętrznej wykończenia budynków daje nieograniczone możliwości oraz swobodę zapewniającą zaspokojenie każdych wymagań ze strony inwestora.

Przekrój schematyczny

Czynniki energooszczędne

• ściany zewnętrzne i dach w prawie całej grubości stanowią izolację cieplną,
• ponadnormatywnie uzyskane współczynniki przenikania ciepła obowiązują od 2014 r.: wymagane dla ściany zewnętrznej Umax=0,25 wymagane dla dachu Umax=0,20
• prezentowane przegrody systemowe posiadają współczynnik U=0,18.